سفارش تبلیغ
صبا ویژن

امشب برو و کودکی ام را بزن به هم
با چادری که تَر شده از داغی ِ تنم
بیست و سه سال ِ خفته ی من بغض می کند
مردی که لابه لای ِ خودم می کند ورم
حجب و حیای ِ شاعری ام حکم کرده است
   "این بیت را برای خودش می کشم قلم"
........................................
شایسته نیست گفتن ِ هر چیز در غزل
وقتی خود ِ خدا کَمَکی می خورد قسم
"والعصر" و تمام ِ حروف "مقطعه"
"یعنی خدا برای دلش می زند قدم"
اینجا زمین، پلاک دویست و نود ... و زن
در فقرهای باکرگی خورده متهم
قاضی، جناب ِ درد و یک میز ِ بی اتاق
"آیات ِ توبه  را بقصاصید دست ِ کم"
..
..
تا یادشان نرفته بگو چادرم کجاست؟
آن چادری که تر شده از داغی ِ تنم

نوشته شده در  جمعه 88/9/6ساعت  12:32 عصر  توسط سمیه ملاتبار 
  نظرات دوستان()

لیست کل یادداشت های این وبلاگ
آتش بدونِ دود
با احترام به آیه اَلَست
مرد ِ پابه ماه
چادر مشکی ِ خود را بتکانی در باد...
از خودکشی ِ شخصیتی حرف میزنم...
ران ِ ملخی از موری ناتوان
با چادری که تر شده از داغی ِ تنم
[عناوین آرشیوشده]